Ja w połowie marca tego roku miałam drugie podejście do jogi i cóż - to podejście właściwe :) W zeszłym roku pod koniec sierpnia wybrałam nieodpowiedniego nauczyciela i się zraziłam, ale mimo to wciąż podziwiałam wspaniałe zdjęcia asan i zazdrościłam, bo "też tak bym chciała!". W końcu zaczęłam szukać szkół i znalazłam idealną dla siebie, wspaniali nauczyciele, miła atmosfera, ciekawe miejsce na jogę. Po pierwszych zajęciach miałam rozszerzone źrenice i miałam tyle pozytywnej energii, że nie wiedziałam co robić, ciągle się uśmiechałam. Na zajęciach nie jest tak "przyjemnie", bo dużo się pocę, mimo że stoję! Wiele razy doznaję rozczarowania, że nie potrafię zrobić czegoś, co wydaje się proste, a po kilku sesjach - udaje się! Ogromna satysfakcja, aż w tym tygodniu sprawiałam sobie matę. W domu najczęściej powtarzam to, co robiliśmy ostatnio na zajęciach i tak jak Ty oglądam różne kanały, bo czasem chcę spróbować czegoś innego i oczywiście Powitanie Słońca musi być ;)
Fajnie, że się podzieliłaś swoim doświadczeniem!

Też miałam kilka podejść, podobnie jak Ty. Dopiero wtedy, kiedy świadomie zapisałam się na zajęcia, z odpowiednią motywacją, zakochałam się w jodze. Po ostatnich sobotnich zajęciach nie jestem w stanie się od niej uwolnić <3

I masz absolutną rację - przejedzie się ten, kto myśli, że joga to relaks. Na początku potrzeba naprawdę wiele cierpliwości, wytrwałości i odporności na ból. Nagle się okazuje, że są takie mięśnie, o których się nie miało pojęcia :D.

W moim mieście odbywają się zajęcia "jogi na trawie", więc postanowiłam wyciągnąć M. i tym sposobem ostatnie dwie niedziele 10.00 spędziliśmy na kocykach wykonując milion powtórzeń psa z głową w dół i w górę.
Nadal nie mogę uwierzyć, że jakaś siła mnie wyciągnęła z łóżka o takiej porze :P

Póki co jestem na etapie "sprawdzania ile do końca". Niby mi się podoba, ale po wielu intensywnych godzinach na parkiecie, to takie dziwne po prostu stać w rozkroku z wyciągniętymi rękami i oddychać. Mam nadzieję, że wytrwam i z czasem osiągnę ten stan, kiedy przynajmniej będę w stanie skupić się w pełni na ciele.

Pożyjemy, zobaczymy :)

Miałam problem z komentowanie, ale już działa, więc biorę się do roboty ;') !
Jogę próbowałam dosłownie raz - jako trening odprężający, rozciągający po całym tygodniu katowania się jakimś cardio czy innymi wymyślnymi ćwiczeniami. Być może to właśnie ten mój problem początkującego, ale w ogóle się w tym nie odnajduję. Od dziecka mam wpojone, że dobry trening to taki, po których padam z nóg, a pot leje się ze mnie litrami... Cóż. Lubię "wycisk", lubię trening siłowy i cardio - jak już ćwiczę, chce się zmęczyć i zrobić to porządnie. Dopiero wtedy usatysfakcjonowana przyjmuję bombę endorfinek. Ale kto wie, kobieta zmienną jest, może kiedyś przekonam się do jogi :)

Chodziłam na hatha jogę przez półtora roku. Chciałam się ruszać, bo byłam świeżo po skończeniu "przygody" ze sportem wyczynowym. Zajęcia prowadziła naprawdę cudowna kobieta, jednak jako że byłam najmłodszą i najsprawniejszą z początkujących osób, dość szybko zostałam "awansowana" bo bardziej zaawansowanej grupy i okazało się, że ciężko było mi podołać. Zaczęły odzywać się stawy zniszczone trochę sportami walki. I zrezygnowałam, zwalając wszystko na olimpiadę z polskiego i maturę. Teraz bardzo żałuję, a w Toruniu nie znalazłam żadnej szkoły, która wydałaby mi się interesująca. Nie wyobrażam sobie ćwiczyć z filmikami. Ale czasami sama poświęcę sobie pół godzinki na kilka asan.
Po zajęciach z jogi czułam, właściwie od początku, bardzo silne emocje. Albo euforię, albo taką dziwną lekkość od której leciały mi łzy. To było dziwne i niezwykłe.

świetny post! jogę zaczęłam jakiś rok temu albo i wcześniej, na początek właśnie YouTube - ćwiczyłam z Adriene i jeszcze inną osobą, ale już nie pamiętam ;) potem próbowałam swoich sił z płytą, aż w końcu po przeprowadzce na studia przestałam i teraz znowu staram się powrócić do tego rytmu by joga stała się moją codziennością - czuję, że potrzebuję tego mój umysł jak i ciało. pozwala mi się wyciszyć, uspokoić, ale też poznać moje ciało, rozciągnąć je, dodać energii :) niestety, próbując wczoraj (aktualnie ćwiczę też z Adriene) jeden z filmików zauważyłam, że mam zbyt mało miejsca by dokładnie wykonywać ćwiczenia, także może pozbędę się paru rzeczy z pokoju by umożliwić sobie ćwiczenie jogi bez zbędnych problemów :D
ściskam ciepło! :*

P.S. Dziękuję tysiąckrotnie za kurs "Uważniej" :* muszę nadrobić maile niestety, studia (nadchodzące egzaminy...) i praca pochłaniają mój czas, ale w wolnym czasie przejdę jeszcze raz przez całą treść! jesteś wielka! i nie mogę się doczekać aż się z Tobą spotkam :)

Moje pierwsze podejście do jogi już było właściwe (ciekawe dzięki komu :>) i czuję się tak dobrze odkąd ćwiczę. Chociaż ja na ten moment zrezygnowałam już z wideo, bo właśnie ciągle sprawdzałam ile jeszcze do końca i momentami tak mi się wszystko dłużyło, a gdy teraz ćwiczę sama, to z kolei 20-30 min mija strasznie szybko. Ale i tak jeszcze wrócę do nich, żeby dalej się szkolić i nie zanudzać ciągle tymi samymi pozycjami. I rzeczywiście, joga działa zbawiennie na wszystko!
PS Naucz mnie robić kruka, ja próbuję i próbuję i ciągle się wywracam.. :c

Świetny, wprowadzający wpis! ponad rok temu chodziłam na zajęcia i było cudownie! Świetnie ćwiczy się jeśli obok jest osoba, która zna się na rzeczy i w każdej chwili potrafi pomóc :) teraz chciałabym się przemóc i "yogować" w domu, ale coś póki co nie potrafię się zmusić, czekam więc na odpowiedni moment ;) a! i polecam z całego serca yogę śmiechu, świetna sprawa! :)

jestem pod wrażeniem! niby mam predyspozycje i z jogą dobrze sobie radzę, ale pozycja z ostatniego zdjęcia jest dla mnie nieosiągalna:D

Gratulacje! <3 Absolutnie podziwiam. Ja na razie staram się ćwiczyć swoją psyche za pomocą medytacji, do jogi jest mi niesamowicie trudno się przekonać (i przez nadwagę, i przez brak rozciągnięcia, a cierpliwości nie mam). Może kiedyś spróbuję, bo chyba warto :)

A ja muszę sprobować medytacji, tylko kompletnie nie wiem jak się za to zabrać!

Oj, ja się wciąż jej uczę, bo umiem się tak utrzymać jedynie kilka sekund :D za to bardzo opornie idzie mi wszystko co dotyczy rozciągania...

Jejku, tyle dobrych słów, dziękuję Ci z całego serca! ❤️
Mocno trzymam kciuki za egzaminy! I podziwiam, że łączysz tyle spraw! Ślę uściski ✨

Jejku, namówić faceta na jogę i to w miejscu publicznym, podziwiam i zazdroszczę! :D

Ja za to chciałabym móc czasem bardziej intensywnie się poruszać :( Niestety, na razie nie powinnam, ale może wkrótce...

Nie mogę się doczekać, aż sama pójdę na zajęcia! Pozostaje tylko kwestia znalezienia odpowiedniej szkoły... W każdym razie, z niecierpliwością czekam na rozpoczęcie wakacji, bo obecnie bardzo zaniedbuję jogę :(
Dziękuję za komentarz! :)

A ja bym chciała móc taki wycisk sobie zafundować i czuć się z tym dobrze :( No ale cóż, może kiedyś!

Wszyscy są zszokowani, że się zgodził, a ja w sumie nie wiem dlaczego xd Chociaż jak pierwszy raz coś wspomniałam o pójściu na jogę to był sceptycznie nastawiony, ale potem nie stawiał oporów. Nawet dostałam od niego w prezencie śliczną różową matę :D
Jakąś kontuzję miałaś? Jak tylko będziesz w stanie trochę poszaleć to zapraszam na trening taneczny :D

Powiem jedno: skutecznie :D Nie no, w tym nie ma żadnej filozofii. Na chwilę siąść, wyciszyć się i podchodzić do tego bez żadnych oczekiwań, a będzie super :3