Pastelowe, łagodne, harmonijne. Wzburzone, energetyzujące, rozżarzone.
A teraz?
Białe. Przeraźliwie białe. Puste.
Nawet niebo, które zwykło przynosić mi ukojenie swą wieczorną grą kolorów i cieni, obecnie powoduje jedynie pulsowanie w mej głowie.

Sporo energii mnie w ostatnim czasie kosztuje nakierowanie myśli na odpowiedni tor.
Minie? Samo? Czy to jednak jest już w mojej kwestii, by zapanować nad huśtawką rollercoasterem nastrojów, jakiego nigdy wcześniej nie doświadczałam.


Kiedyś było łatwiej.
Posyłałam po klasie kartkę z zapytaniem "na ile % mnie lubisz" i szczęśliwa, bez podejrzeń i zbędnych domysłów, ślepo wierząc w szczerość każdego cieszyłam się otrzymanymi odpowiedziami.
Niedługo później przestało być tak...prawdziwie? A może po prostu przestałam się łudzić?
Lub sama zaczęłam oszukiwać i manipulować, snuć dookoła siatkę opartą na złudzeniach i intrygach, kreować siebie tak, by podobać się innym, używać podstępów i zakładać maski.
Dziś to wszystko jest na porządku dziennym.
A ja się złoszczę, bo chciałabym wiedzieć, wiedzieć na pewno, nie jedynie domyślać się lub gdybać o tym, jakie uczucia żywią wobec mnie spotykani na co dzień.
Złoszczę się, choć nie mam prawda, bo samej brak mi szczerości.


A teraz znów nadchodzi wieczór.
Będę poszukiwać czegoś, co pozwoli mi złagodzić napięcie i nerwy.
Całe szczęście, że zaczynam ferie, inaczej moje szkolne obowiązki ucierpiałyby jeszcze bardziej.


Pesymizm niekontrolowany, wybaczcie, obiecuję poprawę.

Witam Was w to wtorkowe popołudnie jako posiadaczka pełnej zdolności do czynności prawnych. Spełniam już warunek wiekowy, który uczynił mnie osobą pełnoletnią. Czy to nie wspaniałe? Zwłaszcza, że na datę moich urodzin przypadł ten wdzięczny dzień zwany "blue monday", ponoć najbardziej depresyjny w roku. Co prawda mój nastrój temu odpowiadał, aczkolwiek nie jestem przekonana co do wiarygodności wyliczania stanu zdrowia psychicznego algorytmem, a złe samopoczucie sama sobie zgotowałam, bo "Fantazjowanie i marzenie może złamać człowiekowi serce."

Usłyszałam piękne słowa tego dnia, wiele pięknych słów. Jednak, J podniosła mnie na duchu i uświadomiła istotę osiemnastych urodzin.

"Jak wytresować smoka" to opowieść o młodym Wikingu, który ODROBINKĘ odstaje od swych rówieśników, którzy na co dzień trenują walkę z bestiami nawiedzającymi wioskę. Czkawka jest po prostu inny-wrażliwy indywidualista, który zmagać się musi z poczuciem, iż zawiódł ojca i samotnością. I kiedy nadarzy się okazja, by chłopiec udowodnił, że wcale nie jest gorszy i również posiada niezbędne do walki umiejętności, nie jest w stanie uśmiercić smoka i ratuje życie Nocnej Furii, uroczemu stworzonku o niesamowitym spojrzeniu. Staje się to równocześnie początkiem problemów, ale i wyjątkowej więzi między człowiekiem a zwierzęciem. Opowieść ta niesie ze sobą przesłanie, że siłę człowieka stanowi jego charakter-szczerość, dobro, a przede wszystkim podążanie za swymi uczuciami.
"Merida Waleczna" daje nam niezwykłą lekcję, jak powinny wyglądać ich wzajemne relacje. Po pierwsze-w tej produkcji nie znajdziecie ŻADNEGO królewicza, naprawdę! Za to wraz z Meridą odbędziecie podróż poprzez wartości wpajane od dzieciństwa przez rodzinę(nie byle jaką, bo władającą), a własne pragnienia. Rudowłose dziewczę galopujące na swym rumaku nauczy nas trudnej sztuki kompromisu, bez której nikt z nas nie obejdzie się w życiu.

Nowy rok nie równa się w moim przypadku z nowym życiem, jak postanawiają niektórzy. Zresztą, wiecie doskonale jakie jest moje podejście do tego jeśli czytaliście poprzedni post, chciałam tylko podzielić się z Wami projektem, który wraz z S postanowiłam tworzyć, chociaż pewnie już dobrze go znacie. Codziennie jedna karteczka z zapisanym wydarzeniem, myślą, czymkolwiek,co sprawiło mi radość danego dnia. Z pewnością miło będzie przypomnieć sobie cały rok w kolejnego Sylwestra.

A dzisiaj typowo muzyczny post, skoro ostatnio tak się w niej rozkochuję.

Na początek, my hero, Lea Michele, która wydaje swoją własną, pierwszą płytę. "Louder" pojawi się w sprzedaży dopiero 4 marca(w Niemczech już 28 lutego). Pisanie tekstów Lea zawierzyła m.in Christinie Perri oraz Sia, jestem więc pewna, że nie będę zawiedziona. Zresztą, dwie piosenki miały już swoją premierę, i chociaż początkowo nie byłam przekonana do Cannonball, ostatecznie obydwa utwory stały się bliskie memu sercu.

I let go of fear and the peace came quickly
Once lust has turned to dust and all that’s left’s held breath
Well I'm a little hot wired but I'm feeling OK
When I wake up, I'm afraidSomebody else might take my place

'cause it’s too coldFor you here and now So let me hold both your hands In the holes of my sweater