Ja w motywację nie wierzę już od dawna i zawsze to wszystkim powtarzam. Ach, gdybym miała na niej polegać, chyba całymi dniami leżałabym w łóżku, czytając książki. Dopiero oddanie celowi i ciężka praca, gdy początkowej euforii braknie, pokazuje na co nas stać 😊 Świetny tekst, Nacia! 😊

Uwielbiam moje mądre dziczyzny! Świat od razu jest piękniejszy!

Miałam tak dokładnie podczas zabierania się za jakiekolwiek ćwiczenia. Pamiętam, kiedy w zeszłe wakacje udało mi się zrobić satysfakcjonujący trening, co sobie potem skomentowałam "motywacja wróciła, tak tak tak!", a za następne ćwiczenia zabrałam się, hm.. nigdy? Dopiero dzięki Tobie i naszemu wspólnemu wyzwaniu jogi, udało mi się wprowadzić ćwiczenia jako stały punkt dnia, mimo że czasem z nich rezygnuję z konkretnych powodów, a nie dlatego, że dziś to brak mi motywacji.
Z nauką jeszcze mi trochę opornie idzie, ale też staram się zrobić z tego nawyk, bo przecież lubię się uczyć, ale czasem (lub często) jest tyyyle ciekawych rzeczy dookoła.. ;D

No kurczę, coś w tym jest, że często wykręcamy się od podejmowania akcji i różnych czynności własnie tym, że nie ma motywacji. No a czasem po prostu, nawet jak się nie chce, to trzeba. I tyle :D

Natek, dzię - ku - ję! Dokładnie tego dziś potrzebowałam - tekst kursowy i dzisiejszy wpis, nie mogłaś mi zrobić lepiej <3 I tak bardzo nie mam siły, żeby wyrazić to co czuję i jak bardzo jestem Ci wdzięczna... Ale musiałam się odezwać, mimo, że niezbyt treściwie i znacząco. I wiem, że Ty wiesz. Dzięki

Też ostatnio staram się pracować na nawykach. Np. piszę przynajmniej 500 słów dziennie (chyba że - tak jak teraz - jestem na wyjedźcie i ładuję bateryjki) aby mieć swój rytm, aby to pisanie przychodziło jak najbardziej naturalnie :)
Motywacja w gruncie rzeczy sięga bardzo płytko i zwykle bierze się z zewnątrz. A konsekwencja bierze się ze środka :)

"Brak mi motywacji" brzmi lepiej niż "jestem leniem i szukam wymówki byleby nie zacząć działać". Przestałam wierzyć w motywację jakiś czas temu, zdecydowanie bardziej wolę chwilkę pooglądać ładne rzeczy, poszukać kierunków i zacząć działać, bo szkoda życia na wymówki. Kiedyś Tucholski powiedział w jakimś filmiku: "I'm always lazy", więc po prostu działa. I się tego staram trzymać. Efekty? Cztery gotowe do publikacji teksty na maj. A reszta codziennie stopniowo się pisze.

Aha dokładnie wiem o czym mówisz ;) Częstoam taka wymowke kiedy mam usiąść do pisania magisterki... I choć badam naprawdę ciekawe kwestie to kiedy zabrałam się do części merytorycznej motywacja mi opadła... Jednak z innymi rzeczami jest lepiej, jeśli coś sobie zaplanuje i zapisze - zrobię to ;) Dzieje się tak jednak dzięki samodyscyplinie, która każdego dnia staram się doskonalić. Pozdrawiam ciepło :)

I niech moc zawsze będzie z Tobą! :)
Niestety dopiero niedawno uświadomiłam sobie kwestię, którą poruszyłaś. Ile czasu przez to zmarnowałam? Ile szans straciłam? Gdzie mogłabym być dziś, gdyby nie mój słomiany zapał i uginanie się każdej pokusie odpuszczania? Wolę nie wiedzieć. Domyślam się, że to przerażające dane. Ale! Cieszę się, że zmądrzałam i nauczyłam się ze sobą pertraktować w stylu: "Faustyna, nie głupiej, siadaj i rób. Za chwilę cię wciągnie, a jak nie to przynajmniej będzie po robocie" :) Chyba jednak mam jakiś mięsień zwany "silną wolą" i więcej, staje się on coraz bardziej wysportowany! Cieszę się, że poruszyłaś ten temat na blogu, na pewno pozwoli on bardziej świadomie korzystać z umysłu.
Wszystkiego dobrego w ten wiosenny dzień! :)

motywacja przychodzi i odchodzi
zgadzam się, że zamiast niej lepsza będzie siła woli, z którą niestety u mnie bywa różnie;)

Tymi malutkimi kroczkami udało Ci się stworzyć bardzo konkretny wpis ;)
To prawda, że początkowo motywacja może okazać się pomocna, ale tylko na starcie, gdy człowiek nie wie z której strony i w jaki sposób temat powinien ugryźć. Licząc na to, że przy każdym "nie chce mi się" jakie tylko napotkamy na drodze, w magiczny sposób chęć do działania spłynie na nas z kolorowego zdjęcia przyozdobionego powtarzanym jak mantra cytatem, możemy się nieźle przeliczyć. Człowiek uczy się na błędach i ja ten błąd również powielałam przez bardzo długi czas, na szczęście jednak zrozumiałam to, że siłę napędową powinnam odnaleźć w sobie. Bardzo trafione jest to prawo topniejącego entuzjazmu -rzeczywiście, gdy jakaś czynność jest coraz bliższa zagoszczeniu w naszym planie dnia na stałe, entuzjazm może opaść. I tutaj pojawia się poruszona przez Ciebie kwestia - gdy człowiek zrozumie, że wszystko czego mu potrzeba do działania znajduje się wewnątrz - znikną wszystkie złe "misie" ;)

Ja też często mówię sobie, że brak mi motywacji i czekam na lepsze czasy. Przez co czasami odkładam coś w nieskończoność, a to nie jest dobre. Czasami coś nas odciąga od tego, co powinniśmy robić i wtedy szukamy wytłumaczenia. To prawda, jeśli lubimy to, co robimy to motywacji długo szukać nie trzeba, przychodzi znacznie szybciej, szkoda że nie ma tak z obowiązkami. :)