Bardzo na czasie, fotograficzny kalendarz adwentowy(z kilkoma brakami), czyli krótkie streszczenie mojego grudnia.

 1. Ulubiony gadżet/ 14. Moja pasja

Stwierdziłam, że nie ma sensu tego rozdzielać, bo oba zagadnienia się przenikają. Chociaż książek akurat gadżetem bym nie nazwała, więc je przypisuję bardziej do pasji. Zastanawiając się nad pierwszym tematem, rozważałam sfotografowanie długopisu...Tak. A wiecie, że początkowo w moim zamyśle było jedynie uchwycenie aparatów? Przypadek(a raczej brak miejsca na półkach)chciał, że w kadrze znalazły się również książki...ciężko mi uznać czytanie za pasję, miałam takie bardzo głupie przeświadczenie, że jeśli czegoś nie tworzę, pasją tego nazwać nie mogę. Not anymore!
Stadium życia wewnętrznego bohaterów i jego ciągłe postępowanie-przerażające. Idealnie zobrazowana determinacja przyszłych wzorców myślowych człowieka przez doświadczenia dzieciństwa. Każdy z głównych bohaterów został naznaczony, głównie w sferze relacji, przez co ucierpiał budując własne. Nic mnie tak nie przeraża jak ludzkie cierpienie psychiczne, dlatego też tak bardzo ta opowieść mnie poruszyła.

Halo, halo, czas najwyższy, by wreszcie opuściły mnie wszelkie możliwe fizyczne dolegliwości i psychiczne nadszarpnięcia ostatniego, dość nerwowego czasu. Pochorowałam sobie troszkę narzekając na zaległości szkolne tym spowodowane, więc zarazeczki przyszły ponownie, tym razem w nieco ""bardziej"" fortunnym. Liczę, że uda mi się je szybko załatwić(biedna pani doktor będzie mnie już mieć dość), a sama zająć się muszę tą duchową stroną, bo ta też ostatnio nieco podupadła. Nie jestem pewna, czy to przez brak słońca, a co za tym idzie witaminy D, czy po prostu kryzys szkolny mnie dopadał(chociaż jeszcze nie powinien).

Trochę się też wypalam blogowo, a przynajmniej takie mam wrażenie. Chociaż to akurat jest chyba kwestią braku materiału-w ciągu tygodnia naprawdę kiepsko o jakiekolwiek zdjęcie, bo wracając do domu, zastaję półmrok, ewentualnie popołudniową szarugę, a do pisania tekstu inspiracji brak/mam już dość dłuższych form wypowiedzi po tych wszystkich pseudo rozprawkach, analizach tekstów literackich, artykułach ograniczających mnie w 250 słowach i listach do słów 130(sic!).

Mniejsza o to, mam dwa tygodnie, będą pełne wrażeń, bo przecież wielomianki i funkcyjki są takie pasjonujące, jeeej!
A tak serio, nienawidzę dzielić czasu na "przed" i "po" maturze. Utrwalił się on już w mojej podświadomości na dobre, niestety, ale będę go tępić, i jeśli coś fizycznie mogę robić już teraz, nie będę się ograniczać, bo nie dam sobie wyjąć kolejnego pół roku z życiorysu.
(I w imię tych słów pogram sobie w Wiedźmina!!)
Ewentualnie pouczę się angielskiego, poczytam Szewców(do twardego rzygu-Witkacy miał rację) albo po raz kolejny zdejmę wszystkie książki z półki żeby poukładać je na nowo.

A żeby dopełnić świątecznego klimatu-wczorajsza tęczusia.

























Trzymajcie się! I nie dajcie sobie wcisnąć kłamstw, że śnieg jest niezbędny by mieć fajne święta! :)
(Przecież deszcz też jest super, nie?....nie?

Pierwsze oznaki zimy. Pierwsze w tym roku przeszywające uczucie informujące o zbliżających się świętach, które mnie trochę smucą, trochę cieszą. Smutek jest chyba wpisany w moją egzystencję, po prostu, lubię sobie czasem posiedzieć w takim bagienku, wiecie, wbrew pozorom może to być całkiem pozytywne-wtedy sobie piszę i się inspiruję. Ewentualnie chowam się pod kołdrę.
W dniu dzisiejszym towarzyszył mi aparat, oto więc efekty Wam przedstawiam.































Muszę się pochwalić, bo jestem całkiem zadowolona ze swoich Zenitowych zdjęć niedawno wywołanych, mam kilka swoich ulubionych kadrów, ale bądźcie cierpliwi, w święta Wam pokażę, o ile dostanę swój wymarzony prezent :)
Jeszcze jeden debiut za mną-o tutaj-trochę nieśmiało, bo do tej pory pisałam sobie sama do siebie na tumblrze, ale zapragnęłam się jednak tym podzielić, by takiej samotności w tym ""wierszowaniu"" nie czuć.
Co Wy na to? :)

Początek zeszłego tygodnia(a dokładniej poniedziałek)miał być chyba swego rodzaju rekompensatą z wyprzedzeniem za pozostałe dni. Niby przestawiłam budzik jedynie o pół godziny(i trzy minuty!), ale sama perspektywa rozpoczynania matur próbnych o 7:10 nie rysowała się zbyt kusząco. No, a potem jeszcze lekcje, angielski i inne czekające na mnie ""obowiązki"", a mnie oczy zamykały się już o 21. Jak żyć? Chciałabym bardzo potrafić żyć nocą. Czytać do późna, oglądać coś, uczyć się, pisać. A ja zasypiam. Smutno.
Ale, wracając do początku, w poniedziałek zostałam obdarowana. I to kilkoma niespodziankami na raz! Najpierw odebrałam sobie książki z poczty-a to mnie zawsze cieszy niezmiernie. (Tak, tak, kolejne, ale mam usprawiedliwienie, bo to lektury! Cudownie stare i podniszczone! "Cudzoziemka" i "Granice". Czytaliście? Lubicie?)

A potem? Kurier! Już wiedziałam, co się szykuje! Otwieram paczkę nerwowymi ruchami i pierwsze czego doświadczam to błogi zapach. I już uśmiecham się jak głupia i w jakimś amoku wyjmuję wszystko po kolei, oglądam paczuszki z każdej strony, odczytuję opisy i cieszę oczy zawartością pudełka.
Wszystko dzięki świetnej idei Q Box. Jak sami podkreślają, pomysł zrodził się z fascynacji i uwielbienia dla herbaty, nie może więc być inaczej-ich produkty są wyjątkowe, zarówno w smaku jak i oprawie wizualnej.



 Q Box to paczka subskrypcyjna z tym, co Natalki(??) lubią najbardziej. Moja edycja była wersją "Good morning", co nie oznacza oczywiście, że na inną porę dnia się nie nadają. :) Do wyboru mamy jeszcze "Five o'clock" oraz "Teatox", więc chyba trafiłam najlepiej, chociaż nie pogardziłabym żadną z powyższych!
W swoim boxie znalazłam przedstawione na zdjęciu powyżej mieszanki.






















"Promienie słońca" to herbata owocowa składająca się z pomarańczy, jabłek, buraka ćwikłowego, soku pomarańczowego, kwiatu granatu i hibiskusa, skórek i płatków cytrusów oraz róży. I tak jak wcześniej nie byłam przekonana do typowo owocowych "torebkowych" wywarów, ta zasmakowała mi bardzo.

"Marzenie", czyli chipsy kokosowe, bananowe, kawałki mango, ananasów i jabłek, trawa cytrynowa, liście bambusa i sok pomarańczowy ma przede wszystkim obłędny zapach, a jej składniki wyjadałam prosto z torebki(shame on me). Niestety, po zaparzeniu trochę mnie zawiodła, ale spróbuję jeszcze raz, tym razem zaparzając większą ilość.

"Idealny poranek" jest herbatą czarną z bergamotką i kwiatami bławatka, czyli klasyka. Za takimi również nie przepadałam, a ta, o dziwo, jest naprawdę inna. Jak wszystkie zresztą-ma niepowtarzalny, głęboki smak, którego żadna torebkowa nie będzie w stanie oddać. (No, może poza moimi dwiema faworytkami). Chcę jeszcze wypróbować propozycji z opakowania-podać ją z mlekiem i cukrem :)

"Energia" to zielona Sencha, czerwona Oolong z kwiatami herbacianymi i słonecznika, z dodatkiem aromatu i smaku pomarańczowo-poziomowego, nie była dla mnie zaskoczeniem, bo pijałam wcześniej liściaste zielone w herbaciarni, a ta jest jakościowo równie dobra.

Otrzymałam jeszcze przedsmak edycji grudniowej, czarną herbatę z nasionami guarany, płatkami chabru, granatu, hibiskusa, owocami goji, malin, rokitnika i róży. Pyszności! Świąteczny aromat i smak.

It's been a long time!
Znów, niestety. Wybaczcie. Naprawdę niełatwo jest pogodzić wszystko to, co robić muszę i to, co robić bym chciała. Staram się-zaczęłam przepisywać swój pamiętnik w ramach pisania ""książki""(uwielbiam stosować podwójny cudzysłów),usiłuję czytać cokolwiek poza lekturami(średnio wychodzi), no i oczywiście bezsensownie przesiaduję na instagramie i sprawdzam co 5 minut messengera, zwłaszcza, kiedy uczę się frejzali.
Co jeszcze robię?






Ubieram czapkę. I chociaż wyglądam w niej jeszcze młodziej, co za szczęście, pozdrawiam wszystkich bezczapkowców, bo nie wyobrażam sobie jak wytrzymałabym bez niej,kiedy nadejdą minusowe temperatury.
Zresztą, całą stylówkę pod kurtką miałam super! Listopad vs ja 2:0.














Znajduję super przesłania od nieznajomych wielbicieli. Hm. No dobra, nie oszukujmy się. Bardziej prawdopodobne jest to, że mój pies dziękuje mi w ten sposób za spacer.















Się szczerzę. Wiecie, co będę zaraz robić??! Taaaaak! Matematykę!











Przynajmniej w fajnym miejscu.
Gorąca herbata prosto z czajnika o intensywnym aromacie i mój ukochany precel(chciałam napisać obwarzanek, bo precel wydaje mi się być dziwnym słowem, ale zostałabym zbesztana, bo to ta nie po krakowsku i sztucznie,hm)służyły za rekompensatę.
Inna kwestia, że dzień wcześniej(chociaż właściwie to tego samego dnia?)robiłam sobie super selfie o 2:20, co również mogło przyczynić się do małej wydajności mojego mózgu podczas rozwiązywania tychże zadań.











Odkrywczy kadr z uciętym Słowackim, 3/4 latarni i 4/5 drzewa.

Płatki ryżowe na mleku z duszonymi jabłkami z cynamonem i serkiem wiejskim

Pierwsze podejście do figi całkiem udane, chociaż szkoda, że nie znalazłam koziego serka takiego, jak chciałam. Tu ze zwykłym twarożkiem, rukolą i miodem. Za to w rukoli się zakochałam na dobre!

Omlet kukurydziany z duszoną brzoskwinią i waniliowym serkiem (stąd)

Płatki ryżowe na mleku z śliwkowym dżemem i prażonymi płatkami migdałowymi

Budyń jaglany(bananowy) z karmelizowanym jabłkiem (stąd)

Owsianka z chia na mleku sojowym z karmelizowaną gruszką i płatami migdałów

Dzisiejsze, prawie patriotyczne śniadanko :D Wiejski z dżemorem, mleko.

I dwa moje pyszne cheat'y-treat'y, o.

Masełku wciąż pozostaję wierna-koniecznie podpieczone z bananem na chrupiącym chlebku!

A o takim (drugim) śniadanku marzyłam od dawna-croissant(lidlowski! :D) z kawusią(od której się chyba uzależniam...hm)

Miesiąc temu zaczęłam, bo chciałam dobrze dla siebie. Chciałam silniejszego ciała, chciałam trochę aktywności po 8 godzinach w szkole, chciałam też móc pobiegać kiedyś razem z S, a w końcu również byłam ciekawa efektów. Gdzieś z tyłu głowy majaczy mi myśl o poprawie wyglądu, owszem, ale spycham ją na dalszy plan, bo zdecydowanie silniejsza jest chęć zdrowego, silnego ciała, które właśnie dzięki temu będzie się podobać.