Podoba mi się wyrażenie, że mentalnie karmimy się tym co nas otacza.
A tak poza tym, zupełnie w temacie... dlatego też właśnie czytam takie blogi jak ten :)

Czasami zastanawia mnie, czy nie siedzisz przypadkiem w mojej głowie, bo ten post wydaje się wychodzić naprzeciw wszystkich zmartwień i wątpliwości, które obijają mi się po żebrach. Największa trudność polega na dostrzeżeniu tych wpływów, które mają na nas tak niszczycielską siłę. Problemem jest spojrzenie na siebie z boku, obiektywnie i bez uczuć. Gdy to już się uda, reszta powinna przyjść sama. Powinna, a w praktyce często trzymamy się kurczowo tych znajomości, bo przecież ... innych nie mamy? Chyba chciałabym życzyć wszystkim, w tym również sobie, odwagi, żeby wiedzieć i być pewnym decyzji, które podejmujemy. Które wpływają na całe nasze życie. Trzymaj się cieplutko!

Niesamowicie wartościowy tekst! Za mało mówi się o higienie zdrowia psychicznego i o tym, co robić, aby o to zdrowie dbać. W porównaniu z czasem, jaki wiele osób poświęca na dbanie o swoje ciało (choć i to bywa często bagatelizowane), przeraźliwie mało osób wie, ile może zrobić dla swojego ducha. W momencie, kiedy ja sama zrozumiałam, że mam wielki wpływ na to, co i kto mnie otacza, bardzo zmieniłam swoje życie i choć często targają mną różne wątpliwości i lęki, jestem szczęśliwa. I zgadzam się, warto raz na jakiś czas zweryfikować, czy rzeczywiście ludzie, na których spoglądamy w internecie lub poza nim, informacje, jakie odbieramy, są nam potrzebne i czy robią dla nas coś dobrego :)

A może to tylko złudzenie, że innych nie mamy? Często takie toksyczne osoby bardzo dbają o to, by nam się zdawało, że są niezastąpione. A jeśli faktycznie tak jest...cóż, najwyższy czas zrobić miejsce nowym, budującym relacjom!
A co do pewności - bardzo rzadko mam ją stuprocentową. Choć, jeśli chodzi o te najważniejsze, bardzo się staram, by ta pewność była. Ale myślę, że brak pewności to nic złego - zresztą, planuję o tym wpis! :)
Dziękuję Ci za ten komentarz, cieszę się, że mogłam poruszyć temat, który siedział w Twojej głowie. Buziaki!

Mam ostatnio takie super powiedzenie, że "Jestem już za duża na tracenie czasu na kogoś, kogo nie lubię". Jest pewien etap kumplowania się z kim popadnie i on się kiedyś powinien skończyć chcesz się otaczać ludźmi z którymi po prostu lubisz być :) I to można zastosować również w przypadku rzeczy, które nas męczą. Warto sobie ograniczyć w życiu negatywną energię:)

Internet to czasem takie ciemne i okropne miejsce... Przeszły mnie ciarki. Niezmiernie cieszę się, że zostawiłaś tę część Internetu za sobą!
I także wierzę w selekcję. Regularnie czyszczę swoje konto ze złych przekazów i przesadnej komercji. Czasem z żalem, bo na piękne zdjęcia dobrze się patrzy, ale spokój ducha i komfort psychiczny jest najważniejszy :)

Widzę, że nie tylko ja wspominam tak źle swoją przygodę z photoblogiem. Chociaż nigdy ( na szczęście) nie dotarłam do tego skraju, to chyba mało rzeczy miało na mnie taki zły wpływ jak ta społeczność.
Trzeba mieć swój rozum i być dla siebie dobrym pod każdym względem.

Bardzo dobry i ważny tekst kochana!

Ach, skąd ja znam to "zło internetowe", u mnie od tego się właśnie zaczęło.. Dopiero 2 miesiące temu zostawiłam to wszystko za sobą i czuję się teraz lżej. O wiele lżej, dlatego podpisuję się pod tą obietnicą z ostatniego akapitu <3

To bardzo trudne uwolnić się od takich osób, bo często wydaje się, że bez nich będzie jeszcze gorzej...Z doświadczenia jednak wiem, że lepsza jest samotność od takiej fałszywej relacji.
Przeraża mnie to, że niektóre osoby chwalą osoby chorujące na anoreksję zamiast pomóc uświadomić im, że mają problem i wesprzeć je w zdrowieniu.

Prawda, nie ma sensu wciągać tego całego syfu... Ludzie często nawet nie wiedzą, że pisząc coś, mogą Ci zrobić krzywdę, bo np. nie czytają tego, co piszesz, tylko komentują fotki. Tak jest łatwiej. Dobrze, że udało Ci się z tego wyrwać.

Jejku, taki komplement, dziękuję Ci!

Profilaktyka zdrowia psychicznego to coś, czym chciałabym się zajmować w przyszłości, poza samym leczeniem.
A ludziom nie dość, że brakuje wiedzy, to jeszcze media bardzo starają się ją zniekształcać, tworząc sztuczne potrzeby, a ukrywając te dobre, które przyczyniają się do utrzymywania dobrostanu.

Dla mnie taka selekcja stała się już czymś naturalnym, robię to przy okazji, gdy trafiam na destrukcyjne czy zwyczajnie nieużyteczne dla mnie treści :)

Jak miło widzieć tutaj komentarz od Ciebie! <3
& pamiętam, pamiętam ten wątek z naszej rozmowy!

Zostawiłam dawno temu i była to jedna z najbardziej terapeutycznych rzeczy, jakie mogłam sama dla siebie zrobić.

Fakt, ta selekcja bywa trudna z różnych powodów - czy to przywiązanie, czy zwyczajnie atrakcyjność - ale nie zamykając oczu na pozostały kontekst, czyli również te złe rzeczy, które z sobą niosą dane treści, decyzja stanie się o wiele łatwiejsza.

Próbowałam jakoś walczyć później z tym światkiem, pisałam do administratorów, chyba jednak mnie troszeczkę olali...

Dziękuję Ci! <3

I będzie już tylko lepiej, Oluśku! &nie zaprzestawaj uważnej selekcji, troszcz się o siebie jak możesz, bo już niedługo, za niecałe dwa miesiące - cudowny czas! :*

No właśnie - wydaje się - bo często te osoby chcą właśnie takie wrażenie sprawiać. Że bez nich jest pustka. Że są niezastąpione. Uzależniają innych od siebie.
I nawet gdyby później miała zostać nam jedynie samotność, jestem pewna, że nie potrwa ona długo, bo znajdzie się w naszym życiu miejsce na nowe, budujące relacje.

Niektórzy z nich pewnie w ogóle nie myślą. Inni może są aż tak zaburzeni, że..również nie myślą? Mnie też ciężko jest to pojąć.

Boli mnie to, że w obecnych czasach spora część ludzi woli iść na łatwiznę. W działaniu, ale i myśleniu - na skróty.

Chciałabym znaleźć sposób, w jaki kognitywista mógłby się tym zająć. Jeśli nie znajdę, w którymś momencie po prostu pójdę bokiem i tak czy się się tym zajmę. Nawet jeśli miałyby to być kameralne spotkania z ludźmi w szwedzkich bibliotekach. Bo choć nigdy nie korzystałam z pomocy specjalisty, to temat jest mi bardzo bliski i bardzo dla mnie ważny.

Niestety...

oj tak, odcięcie się od takich ludzi i nie zaglądanie do nizin internetu to podstawa żeby czuć się dobrze;)

dzięki:* jak dla mnie zdjęcie jakich wiele i nic do tego wpisu specjalnie nie wnosiło

Ten Twój i mój ostatni tekst łączą się niejako w jedną całość tematyczną. Sama już jakiś czas temu zrobiłam takie porządki we wszystkich social mediach - i tak zajmują mi juz one sporo czasu, więc niech to będzie coś wartościowego, a nie kolejne śmieszne koty czy viralowe pranki...

Dziękuję Natalia. Zawsze trafisz postem. Jesteśmy takie podobne...

A ja dziękuję Tobie za komentarz! ❤️

W tym momencie z przykrością przyznaję rację - dzisiejszy świat jest niesamowicie przesycony mentalną trucizną, która prawie na każdym kroku może się wylać na człowieka i wyżreć całe jego wnętrze do szpiku kości. Najgorsze są dla mnie wspomniane przez Ciebie przekazy podprogowe - jeżeli ktoś żyje w ciągłym biegu, bez należytej uważności i chwili wytchnienia poświęconej pielęgnacji własnego wnętrza, bez zastanowienia pochłonie cały jad ukryty w kolorowym, niby niepozornym i wręcz zachęcającym opakowaniu.
Całe szczęście, że udało Ci się w odpowiednim momencie wziąć nogi za pas i odejść z tego toksycznego, fotoblożkowego środowiska. No i że zaczęłaś dokonywać selekcji. Przykre jest to, że jednak profilaktyka zdrowia psychicznego nie jest tak bardzo rozpowszechniana i najczęściej człowiek zostaje uświadomiony dopiero po tym, jak w jakieś bagienko XXI wieku wpadnie.
Ja też co jakiś czas dokonuję kolejnych przeglądów, by wywalić ze swojego życia niepotrzebne śmieci, zarówno na portalach jak i w prawdziwym życiu i to naprawdę działa. Na początku rzeczywiście wydawało się to czymś nie do przejścia, ale hej! "No pain, no gain" idealnie tutaj pasuje. :)

Zarówno w mediach społecznościowych, jak i wśród znajomych zrobiłam "porządki". Na IG całkiem niedawno. Zdałam sobie sprawę, że przez niektóre "inspiracje" przed każdym jedzeniem, ważyłam, ogarniałam makro, stale chciałam być "fit", aż w końcu moje zdrowie dało o sobie znać i się otrząsnęłam. Również wśród ludzi wokół, zobaczyłam, kto rzeczywiście jest przyjacielem, a kto po prostu dobrze się bawi. Odcięłam i dzięki temu poczułam się sto razy lepiej ;)